• Autor: Monika Cieszyńska
Jakie są możliwości zabezpieczenia się przed dziedziczeniem długów? Jestem jednym z trzech współwłaścicieli mieszkania. Rodzice mają 2/3 udziałów, ja 1/3. Moja część jest wolna od zadłużenia, natomiast rodzice mają długi i to przewyższające wartość ich udziałów. Nie chciałabym w przyszłości odziedziczyć żadnych długów po rodzicach. W jaki sposób mogę zapobiec temu już teraz?
W aktualnym stanie prawnym obowiązują następujące regulacje odnośnie dziedziczenia.
Zgodnie z art. 926 Kodeksu cywilnego (K.c.) – powołanie do spadku wynika z ustawy (dziedziczenie ustawowe) albo z testamentu (dziedziczenie testamentowe). Pierwszeństwo ma testament. Dopiero jeśli zmarły (zmarła) nie pozostawił testamentu, w grę wejdzie dziedziczenie na podstawie ustawy.
Na podstawie ustawy w pierwszej kolejności powołani do spadku są: małżonek i dzieci spadkodawcy. Dziedziczą oni w częściach równych, przy czym udział w spadku małżonka nie może być mniejszy niż 1/4.
Nabycie spadku przez spadkobierców następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Nie jest to jednak nabycie definitywne. W terminie 6 miesięcy od chwili dowiedzenia się o tytule swojego powołania (będzie to chwila śmierci spadkodawcy albo chwila odrzucenia spadku przez spadkobiercę w pierwszej kolejności) spadkobierca może złożyć oświadczenie co do spadku, mianowicie:
– przyjąć spadek wprost,
– przyjąć z dobrodziejstwem inwentarza,
– spadek odrzucić.
Spadkobierca, który spadek odrzucił, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku (1020 K.c.).
Przyjęcie spadku wprost oznacza, iż spadkobierca przyjął spadek bez ograniczenia za długi spadkowe. W skład spadku obok korzyści spadkowych wchodzą także długi, które ciążyły na spadkodawcy.
Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza oznacza, że spadkobierca odpowiada za długi spadkowe tylko do wysokości korzyści uzyskanych w spadku. Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza powoduje, że odpowiedzialność spadkobiercy zostaje ograniczona do wartości stanu czynnego spadku. Oznacza to, że spadkobierca taki odpowiada za długi spadkowe całym swoim majątkiem, ale tylko do wartości tego co przypadło mu w spadku. Przykładowo, jeśli udział spadkowy jest warty 50 000 zł, to spadkobierca odpowiada za ewentualne długi tylko do wysokości 50 000 zł. Warto mieć na uwadze, że przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza nie chroni spadkobiercy przed egzekucją z jego własnego majątku. Wybór sposobu prowadzenia egzekucji należy bowiem do wierzyciela i jeżeli wskaże on komornikowi, że chce prowadzić egzekucję z majątku spadkobiercy, to komornik przeprowadzi taką właśnie egzekucję. Przykładowo, jeżeli w skład spadku wchodzą przedmioty majątkowe, który bardzo trudno sprzedać, a spadkobierca ma majątek, z którego można szybko przeprowadzić egzekucję, np. wynagrodzenie za pracę czy oszczędności z banku to wierzyciel może wnosić o zajęcie wynagrodzenia za pracę w celu zaspokojenia długów spadkowych.
Zobacz również: Spadek z długami kolejność dziedziczenia
Stan czynny spadku ustalany jest w spisie inwentarza.
Niezłożenie żadnego oświadczenia co do spadku w terminie 6 miesięcy – w aktualnym stanie prawnym – skutkuje uznaniem, iż spadkobierca przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza.
Oświadczenie co do spadku składa się przed sądem lub notariuszem.
Tym samym w celu zabezpieczenia się przed dziedziczeniem długów należy w terminie 6 miesięcy od śmierci rodzica spadek odrzucić. Proszę jednak pamiętać, iż w przypadku odrzucenia spadku, do dziedziczenia dojdą Pani ewentualne dzieci, które również w terminie 6 miesięcy od odrzucenia spadku przez Panią, będą mogły odrzucić spadek. Jeśli dzieci w chwili dojścia do dziedziczenia będą niepełnoletnie, należy uzyskać zgodę sądu opiekuńczego na odrzucenie spadku. Spadek w imieniu małoletnich odrzucają ich rodzice jako przedstawiciele ustawowi, po uzyskaniu zgody sądu opiekuńczego.
Można też zastanowić się nad zawarciem umowy o zrzeczeniu się dziedziczenia jeszcze za życia rodziców. Umowę taką należy zawrzeć z przyszłym spadkodawcą przed notariuszem w formie aktu notarialnego. Zrzeczenie się dziedziczenia obejmuje również zstępnych (dzieci, wnuków) zrzekającego się, chyba że umówiono się inaczej. Zrzeczenie się dziedziczenia wyłącza możliwość żądania zachowku. Wskutek zrzeczenia się dziedziczenia, zrzekający i jego zstępni, jeżeli względem nich nie umówiono się inaczej, są traktowani tak jakby nie dożyli otwarcia spadku. Zrzeczenie się dziedziczenia dotyczy tylko dziedziczenia ustawowego. Umowa o zrzeczenie się dziedziczenia skutkuje bowiem wyłączeniem danej osoby od dziedziczenia ustawowego. Osoba taka nie traci jednak zdolności do dziedziczenia testamentowego – spadkodawca może powołać tego spadkobiercę w testamencie.
Zobacz również: Wydziedziczenie a długi
Podsumowując, w celu uniknięcia odpowiedzialności za długi spadkowe należy zawrzeć z przyszłym spadkodawcą umowę o zrzeczeniu
się dziedziczenia albo w terminie 6 miesięcy od śmierci spadkodawcy odrzucić spadek. Można ewentualnie rozważyć przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza, jeśli rodzice mają jeszcze jakiś majątek, który przewyższa wysokości pozostawionych przez nich długów. Przyjmując spadek z dobrodziejstwem inwentarza stanie się Pani spadkobiercą, tym samym nabędzie Pani w spadku ewentualne długi, za które będzie Pani odpowiadała do wysokości korzyści spadkowych na zasadach, o których była mowa już wyżej.
Na zakończenie należy jeszcze raz podkreślić, że umowa o zrzeczenie się dziedziczenia wyłącza od dziedziczenia ustawowego (a nie testamentowego). Tym samym, gdyby zdarzyło się, że rodzice mimo zawarcia z Panią umowy o zrzeczenie się dziedziczenia, powołają Panią do dziedziczenia w testamencie, to wówczas będzie Pani jeszcze musiała odrzucić spadek przypadający z mocy testamentu.
Zobacz również: Spadek po teściu gdy mąż nie żyje
Pani Anna jest współwłaścicielką mieszkania wraz z rodzicami. Po śmierci ojca dowiedziała się, że jego długi znacznie przewyższają majątek, który po nim pozostał. Na szczęście Pani Anna szybko złożyła w sądzie oświadczenie o odrzuceniu spadku, co uchroniło ją przed odpowiedzialnością za te zobowiązania. W kolejnym kroku zadbała, aby jej małoletni syn również odrzucił spadek po dziadku za zgodą sądu rodzinnego.
Pan Krzysztof wiedział, że jego rodzice mają duże długi. Przewidując problemy, postanowił zawrzeć z nimi umowę o zrzeczenie się dziedziczenia u notariusza. Dzięki temu, po ich śmierci nie musiał odrzucać spadku, a jego dzieci również zostały automatycznie wyłączone z dziedziczenia długów.
Pani Ewa podejrzewała, że jej rodzice mogą mieć zobowiązania finansowe. Gdy zmarł jej ojciec, nie była pewna, jak duże są te długi. Przyjęła więc spadek z dobrodziejstwem inwentarza, co pozwoliło jej ograniczyć odpowiedzialność za długi tylko do wysokości aktywów, które przypadły jej w spadku.
Aby zabezpieczyć się przed odziedziczeniem długów po rodzicach, warto podjąć odpowiednie kroki jeszcze za ich życia lub tuż po ich śmierci. Najskuteczniejszym rozwiązaniem jest zawarcie umowy o zrzeczenie się dziedziczenia w formie aktu notarialnego. Jeśli jednak rodzice nie zgodzą się na takie rozwiązanie, kluczowe jest świadome działanie po ich śmierci – terminowe złożenie oświadczenia o odrzuceniu spadku lub przyjęciu go z dobrodziejstwem inwentarza. Działając odpowiedzialnie i z należytą starannością, można skutecznie uniknąć problemów związanych z dziedziczeniem długów.
Jeśli masz wątpliwości dotyczące dziedziczenia długów lub chcesz zabezpieczyć swój majątek, skorzystaj z profesjonalnych porad prawnych online. Nasi prawnicy pomogą Ci zrozumieć przepisy, doradzą najkorzystniejsze rozwiązania oraz przygotują niezbędne dokumenty. Dzięki wygodnym konsultacjom online możesz uzyskać fachową pomoc bez wychodzenia z domu, szybko i sprawnie rozwiązując swoje problemy prawne.
1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Monika Cieszyńska
Prawnik, absolwent Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II w Lublinie. Studia ukończył w 2015 roku obroną pracy magisterskiej w Katedrze Prawa Pracy o temacie „Zakaz konkurencji w trakcie i po ustaniu stosunku pracy”. Podczas studiów praktykował w kancelariach adwokackich i radcowskich oraz w prokuraturze, udzielał również porad prawnych w Uniwersyteckiej Poradni Prawnej głównie z zakresu prawa cywilnego oraz rodzinnego. Ukończył aplikację komorniczą w Izbie Komorniczej przy Sądzie Apelacyjnym w Lublinie. W 2018 roku uzyskał pozytywny wynik z egzaminu komorniczego i został powołany na stanowisko asesora komorniczego przez Prezesa Sądu Apelacyjnego w Lublinie. Nieprzerwanie od 2015 roku pracuje jako asystent komornika, aplikant, a teraz jako asesor komorniczy i kierownik kancelarii. W 2018 roku ukończył także projekt edukacyjny „Pracownia Liderów Prawa” – program naukowy pod patronatem Ministerstwa Sprawiedliwości. Specjalizuje się głównie w prawie cywilnym, rodzinnym, postępowaniu cywilnym oraz egzekucyjnym. Interesuje się również prawem pracy, nieruchomości i ich obrotem, a także prawem nowych technologii i rynkiem e-commerce.
Zapytaj prawnika